Προϊόντα Χαρουπιού

Το χαρούπι έχει μακρά ιστορία στην ανθρώπινη κατανάλωση. Τα πρώτα Μεσοποτάμια κείμενα τα αναφέρουν ως πηγή χυμών και γλυκών και συγχαίρουν τη μαγειρική τους ευελιξία. Το παλαιότερο από αυτά είναι το «Gilgamesh Epic», ένα από τα πρώτα γνωστά λογοτεχνικά κείμενα. Ο πατέρας της Βοτανικής, ο Έλληνας φιλόσοφος Θεόφραστος ανέφερε στα γραπτά του το χαρούπι ως το Αιγυπτιακό Σύκο. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν χαρουπιά, τόσο οι λοβοί όσο και οι σπόροι έχουν βρεθεί στους Αιγυπτιακούς Τάφους. Επιπλέον, οι Ρωμαίοι έτρωγαν τα λοβό χαρουπιού όταν ήταν πράσινα και φρέσκα για τη φυσική τους γλυκύτητα. Έτσι, το χαρούπι δεν είναι πρόσφατα ανακαλυφθέν φαγητό. Οι λοβοί χαρουπιού έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυσικά σάκχαρα (σακχαρόζη, φρουκτόζη και γλυκόζη), το σιρόπι χρησιμοποιήθηκε, μαζί με το μέλι ως γλυκαντικά εκείνων των αρχαίων χρόνων πριν από τη βιομηχανική παραγωγή ζαχαρότευτλων ή ζαχαροκάλαμου. Το σιρόπι χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία κατά της διάρροιας και των προβλημάτων που προκαλούνται από την πείνα (σύγχρονες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την εγκυρότητα των αρχαίων δηλώσεων). Θεωρείται ότι μια φυσική πηγή ασβεστίου-περιεχομένου ασβεστίου είναι 3 φορές υψηλότερη από εκείνη του γάλακτος. Είναι επίσης πλούσιο σε σίδηρο, φώσφορο και φυσικές ίνες.